پس وحى فرستاد كه: «اى محمّد! او كسى است كه من او را دوست مىدارم و او مرا دوست مىدارد. او جهادكننده در راهِ من و جنگكننده با شكنندگان بيعت من و تجاوزكنندگان به دستور من و منحرفان از دينِ من است. او به حقيقتْ دوست من، همسر دختر تو و پدر فرزندان تو (حسن و حسين عليهما السلام )، على بن ابى طالب است». 1
1997.شرح نهج البلاغة ـ ابن ابى الحديد در شرح اين سخن امام على عليه السلام كه فرمود: «آن گاه كه كار [حكومت [را به دست گرفتم، گروهى بيعت شكستند، و گروهى [از دين] بيرون رفتند، و گروهى ديگر ستم ورزيدند: امّا گروه بيعت شكن، جملياناند؛ و امّا گروه ستمگر، اهل صفيناند كه پيامبر خدا آنان را قاسطين ناميد؛ و امّا بيرون روندگان [از دين]، همان نهروانياناند» ـ گويد:
با اين سخن كه «پيامبر خدا، آنان را قاسطين ناميد»، به اين سخن پيامبر صلي الله عليه و آله اشاره داريم [كه فرمود]: «پس از من با ناكثين، قاسطين و مارقين خواهى جنگيد» و اين خبر، از نشانههاى نبوّت پيامبر خداست؛ چرا كه به صراحت، خبردادن از غيب است و هيچ گونه ترديد و شبههاى در آن راه ندارد، آن گونه كه در گزارشهاى مجملْ راه دارد.
سخن پيامبر خدا [در حديث ياد شده درباره جنگ با] مارقين، سخن نخست او را درباره خوارج، تأييد مىكند كه فرمود: «آنان از دينْ بيرون مىروند، چنان كه تير از چلّه كمان بيرون مىرود» و سخن او [درباره جنگ با [ناكثين، گواهى مىدهد كه آنان در ابتداى امر، بيعت شكستند و على عليه السلام به هنگام بيعت آنان با او اين آيه را تلاوت مىكرد: «فَمَن نَّكَثَ فَإِنَّمَا يَنكُثُ عَلَى نَفْسِهِ؛ 2 پس هركه پيمانشكنى كند، تنها به زيان خود پيمان مىشكند».
1 -
الأمالى ، صدوق: 641/867 ، بحار الأنوار: 38/107/35. 2 - فتح، آيه 10.