دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 5 -صفحه : 368/ 153
نمايش فراداده

از: هاشم بن عتبه؛ عبد اللّه‏ بن عبّاس و محمّد بن ابى بكر (يا محمّد بن جعفر بن ابى طالب و محمّد بن ابى بكر، چنان كه در گزارش محمّد بن اسحاق آمده است)؛ امام حسن عليه السلام و عمّار بن ياسر و زيد بن صوحان و قيس بن سعد، 1 و در ادامه نيز متن طبرى آمده است. 2

7.در كتاب الامامة والسياسة از اين افراد، نام برده شده است: عمّار بن ياسر و محمّد بن ابى بكر؛ امام حسن عليه السلام و عبد اللّه‏ بن عبّاس و عمّار بن ياسر و قيس بن سعد. 3 همان‏گونه كه ملاحظه مى‏شود، اختلاف زيادى در تعداد نمايندگان و ترتيب آنان وجود دارد. به نظر مى‏رسد كه ترتيب صحيح نمايندگان، اين‏گونه باشد:

1. هاشم بن عتبه

امام على عليه السلام از ربذه (در نزديكى مدينه)، هاشم بن عتبه را با نامه‏اى به سوى ابوموسى اشعرى (فرماندار كوفه) فرستاد و از او خواست تا مردم را به جنگيدن عليه سپاه جمل فرا خوانَد. دليل انتخاب هاشم بن عتبه نيز مشخّص است. هاشم، از سران سپاه اسلام بود و در كوفه از وجهه خوبى برخوردار بوده است.

هاشم بن عتبه، به كوفه رفت و نامه امام عليه السلام را ابلاغ كرد؛ ولى با مخالفت ابوموسى اشعرى روبه‏رو شد. هاشم از كوفه، نامه‏اى به امام نوشت و ايشان را از اوضاع آن‏جا آگاه كرد. به دنبال آن، خود هاشم به حضور على عليه السلام رسيد و جريان را مفصّلاً توضيح داد.

2. محمّد بن ابى بكر

1 -  شرح نهج البلاغة: 14/8 ـ 10.

2 -  شرح نهج البلاغة: 14/16.

3 - الإمامة والسياسة: 1/85 و 86.