2218.الأمالى ـ به نقل از بُكَير بن عبد اللّه طويل و عمّار بن ابى معاويه، از ابو عثمان بجلى، اذانگوى بنى اَفصى ـ: شنيدم كه على عليه السلام در جنگ جمل مىگويد: «وَإِن نَّكَثُوآا أَيْمَانَهُم مِّن بَعْدِ عَهْدِهِمْ وَطَعَنُوا فِى دِينِكُمْ فَقَاتِلُوآا أَئِمَّةَ الْكُفْرِ إِنَّهُمْ لآَ أَيْمَانَ لَهُمْ لَعَلَّهُمْ يَنتَهُونَ؛ 1 و اگر سوگندهايشان را پس از پيمان شكستند و بر دين شما خُرده گرفتند، با پيشوايان كفر، كارزار كنيد؛ چرا كه آنان، حرمت سوگند (و پيمان) را رعايت نمىكنند. باشد كه دست بردارند». وقتى اين آيه را تلاوت مىكرد، سوگند ياد نمود كه با مَصاديق اين آيه، از هنگام نزول تا امروز، پيكار نشده است.
بُكَير مىگويد: درباره اين سخن، از امام باقر عليه السلام پرسيدم. فرمود: «آن پيرمرد [بجلى [راست گفت: على عليه السلام چنين گفت و چنين هم بود». 2
2219.الأمالى ـ به نقل از ابو عثمان، اذانگوى بنى اَفصى ـ: از على بن ابى طالب عليه السلام
1 - توبه، آيه
12. 2 -
الأمالى ، طوسى: 131/207، بشارة المصطفى: 267. نيز، ر. ك: تفسير العياشى: 2/78/23.