وباقىمانده يارانم را از فتنه نگاه دار!». 1 در البداية و النهاية افزوده شده است: سپس على عليه السلام پيش تاخت، در حالى كه خود همراه اهل مدينه در قلب سپاه بود و آن روز، جناح راست را عبداللّه بن بديل، جناح چپ را عبداللّه بن عبّاس و دسته قاريان را عمّار بن ياسر و قيس بن سعد فرماندهى مىكردند و سپاهيان زير پرچم ايشان بودند. پس على عليه السلام ، آنان را به سوى سپاهِ معاويه به انبوهى پيش بُرد. 2
2466.امام على عليه السلام ـ در نبرد صِفّين ـ: بار خدايا! به سوى تو چشمها فراز آمده، دستها گشوده شده، گامها به پويه درافتاده، زبانها فراخوان گشته، دلها گشوده شده و داورىِ كارها به تو واگذار گشته است. پس ميان ما و ايشان به حق داورى كن، كه تو بهترينِ داورانى!
بار خدايا! نزد تو شكايت مىآوريم از نبودن پيامبرمان، اندكىِ شمارمان، بسيارىِ دشمنمان، پراكندگىِ گرايشهايمان، دشوارىِ روزگار، و پيدايش فتنهها! ما را مدد فرماى به پيروزىِ شتابنده و نصرتى كه با آن، حكومت حق را شُكوه و چيرگى مىبخشى. 3 2467.از امام على عليه السلام ـ در دعايش به هنگام آغاز جنگ صِفّين و پيش راندنِ پرچمها ـ: «به نام خداوند بخشنده مهربان. هيچ نيرو و توانى نيست، مگر با اتّكا به خداوند والاى بزرگ! بار خدايا! تنها تو را مىپرستيم و تنها از تو يارى مىجوييم. اى خدا، اى رحمان، اى رحيم، اى يكتا، اى بى نيازِ نيازبرآور، اى معبودِ محمّد! به سويت گامها در پويه، دلها گشوده، ديدگان خيره، گردنها افراشته، نيازها طلبيده،
1 - تاريخ الطبرى: 5/14، نهجالبلاغة: خطبه 171، مهج
الدعوات: 133، المصباح للكفعمى: 403. 2 - البداية والنهاية: 7/263. 3 - وقعة صفّين: 231،
بحارالأنوار: 32/461/399، شرح نهجالبلاغة: 5/176.