فصل يازدهم: فرو ايستادن جنگ

11 / 1

نيرنگِ شب

2569.وقعة صِفّين ـبه نقل از عمّار بن ربيعه ـ:

على عليه السلام به خطبه ايستاد و پس از سپاس و ستايش خداى گفت: «اى مردم! كار براى شما و دشمنتان بدين‏جا رسيد كه ديديد و ايشان را جز نَفَسِ واپسين نمانده است. كارها هر گاه روى آوَرَند، مى‏توان پايانشان را از آغازشان سنجيد. آن قوم با انگيزه‏اى جز ديندارى، برابرِ شما ايستادند تا اين كه ايشان را بدين‏سان درمانده كرديم. صبحگاهِ فردا من به آنان يورش مى‏برم تا نزد خداىبه داورى‏شان كشانَم».

اين خبر به معاويه رسيد. پس عمرو بن عاص را فرا خواند و گفت: اى عمرو! جز اين نيست كه تنها همين يك شب باقى مانده تا على بر ما بتازد و كار را يكسره كند. تو چه مى‏انديشى؟

گفت: مردان تو ياراىِ برابرى با مردان وى را ندارند و تو، خود نيز همانند او نيستى. او براى چيزى با تو مى‏جنگد و تو براى چيزى ديگر با او مى‏جنگى. تو خواهانِ بَقايى و او خواستار فنا در راه خدا است. عراقيان بيمناك‏اند كه تو