2746.اُسْد الغابة ـ به نقل از زبير ـ: در نبرد جَمَل، خِرّيت، سردسته مُضَريان در سپاه طلحه و زبير بود و عبد اللّه بن عامر، او را بر قريهاى در فارس گماشته بود. سپس به على عليه السلام پيوست و چون ماجراى داورى پيش آمد، به مخالفت با على عليه السلام برخاست و به يكى از مناطق فارس كوچيد.
پس على عليه السلام سپاهى به فرماندهى معقل بن قيس و زياد بن خصفه، به سوى وى روان كرد. شمارى فراوان از مردم عرب و مسيحيانِ جزيهپرداز، با خِرّيت گرد آمدند. پس وى به مردم عرب فرمان داد كه ديگر زكات نپردازند و از مسيحيان خواست كه جزيه ندهند. در آن ميان، مسيحيانى بودند به اسلام گرويده، كه چون اين اختلاف را ديدند، مرتد گشتند و به يارى او برآمدند. پس ايشان با ياران على عليه السلام رويارو گشتند و به جنگ پرداختند.
زياد بن خصفه، پرچمِ اَمان برافراشت و منادى را فرمان داد كه ندا در دهد: «هر كه زير اين پرچم آيد، در امان است». بسيارى از ياران خِرّيت بدان سوى پيوستند و خِرّيت، شكست خورد و كشته شد. 1
اُسد الغابة: 2/165/1437، الإصابة: 2/235/2249.