دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 6 -صفحه : 439/ 56
نمايش فراداده

سزاوارترين كس براى خونخواهى اويم. و همانا خداوند، سرپرست مظلوم را براى خونخواهى‏اش قدرتى بخشيده است. پس خليفه مظلوم خود را يارى كنيد كه آن قوم با او چنان كردند كه مى‏دانيد و او را ستمكارانه و تجاوزگرانه كشتند. و خداوند فرمان داده است با گروه تجاوزگر نبرد شود تا آن‏گاه كه به حكم خدا گردن نهند. اين را بگفت و از منبر به زير آمد. 1

ر.ك: ص 51 (اهداف معاويه از نبرد تبليغاتى و حكمت پاسخ‏هاى امام).

5 / 5

سازش با روم

2416.تاريخ الطبرى ـ به نقل از حَرملة بن عمران ـ: شبى به معاويه خبر رسيد كه قيصر با سپاهى قصد او كرده و ناتل بن قيس جذامى بر فلسطين چيره شده، بر بيت‏المال چنگ افكنده است و مصريانى كه وى به حبس افكنده بود، گريخته‏اند و على بن ابى طالب با سپاهى قصد او كرده است. نيم‏شب بود كه معاويه، اذان‏گوى خويش را خواست و گفت: همين لحظه اذان بده! سپس عمرو بن عاص نزد وى درآمد و گفت: چراقاصد پىِ من فرستادى؟

گفت: من قاصدى پى تو نفرستادم.

گفت: در اين لحظه، مؤذّن جز براى فرا خواندنِ من، اذان سر نداده است. گفت: چهار كمان به سوى من نشانه گرفته شده است.

عمرو گفت: امّا آنان كه از زندانت گريخته‏اند، هر چند از زندان تو بيرون شده‏اند، در زندان خداى جاى دارند و خوارجى هستند كه مقصد و جايگاهى ندارند. پس به هر كه يكى از آنان را، زنده يا مرده، نزد تو آوَرد، ديه‏اش را پاداش ده. اگر چنين كنى، به زودى آنان نزد تو آورده خواهند شد.

وقعة صفّين: 127. نيز، ر. ك: البداية والنهاية: 7/230.