دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

4 / 7

نامه امام به معاويه و خبر دادن از سرنوشت او

2386.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از مدائنى ـ: على عليه السلام به او (معاويه) نوشت:

امّا بعد؛ ديرگاهى است تو و هواخواهانت كه ياوران شيطانِ رانده شده‏اند، حق را افسانه پيشينيان مى‏خوانيد و آن را فرا پشتِ خويش مى‏افكنيد و سخت مى‏كوشيد تا با دست‏ها و دهان‏هاى خود، نور خدا را خاموش كنيد؛ امّا خداوند، به ناخواستِ كافران، نورش را فراگير مى‏كند.

به جانم سوگند، به ناخواستِ تو آن نور، فراگستر مى‏شود و علم خدا به همه جزئيّات كارهايت رخنه مى‏كند و تو به سبب اعمالت كيفر مى‏بينى. پس در دنيايت كه از تو جداشدنى است، كارهاى نيكت را بر باد ده. گويا تو را به باطلت كه به سر آمده، مى‏گيرند و به آنچه كرده‏اى و واژگونت ساخته، مؤاخذه كنند. پس آن‏گاه به زبانه آتش در مى‏افتى، بى آن كه خداوند بر تو هيچ ستم رانده باشد، كه پروردگارت هرگز بر بندگان ستم نمى‏رانَد. ¹

4 / 8

پاسخِ بس بى‏شرمانه معاويه و فراخواندنِ امام به جنگ

2387.شرح نهج البلاغة ـ به نقل از مدائنى ـ: معاويه به او (على عليه السلام ) نوشت:

امّا بعد؛ آلودگىِ قلبت چه بسيار است و بر ديدگانت چه پرده‏اى افتاده! تنگْچشمى، شيوه تو و حسدورزى، خوى توست. پس براى نبرد مهيّا شو و بر ضربه ى شمشير شكيبا باش. خداى را سوگند كه وضع بدان‏سان كه مى‏دانى، باز خواهد گشت، و سرانجام نيك از آنِ تقوا پيشگان است. هيهات! هيهات!

شرح نهج‏البلاغة: 16/135، بحارالأنوار: 33/86/401. نيز، ر. ك: شرح نهج‏البلاغة: 15/83.