دانش نامه امیر المؤمنین علیه السلام بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ

مؤلفان: محمد محمدی ری شهری، محمدکاظم طباطبایی، محمود طباطبائی نژاد؛ مترجمان: عبدالهادی مسعودی، مهدی مهریزی، ابوالقاسم حسینی، جواد محدثی، محمدعلی سلطانی

جلد 7 -صفحه : 344/ 198
نمايش فراداده

گفتم: اى پيامبر خدا! اين از جاهاى صبر نيست، بلكه از موارد مژده و سپاس است. 1

2879.اُسد الغابة ـ به نقل از ابن عبّاس ـ: على عليه السلام به پيامبر صلي الله عليه و آله گفت: روز اُحد كه شهادت من به تأخير افتاد و شهيدان به شهادت رسيدند، به من فرمودى كه: «شهادت از پى توست، پس آن‏گاه كه اين از خون آن (اشاره به سر و محاسن خويش) رنگين شود، شكيبايى‏ات چگونه خواهد بود؟».

على عليه السلام گفت: اى پيامبر خدا! اگر آنچه را كه برايم فرمودى، محقَّق شود، اين از موارد صبر نيست، بلكه از موارد بشارت و كرامت است. 2

28791. امام على عليه السلام : 3 روزى پيامبر خدا [در آستانه ماه رمضان [براى ما خطبه خواند... سپس گريست. گفتم: اى پيامبر خدا! چه چيزى تو را مى‏گريانَد؟

فرمود: «اى على! براى آن مى‏گريم كه در اين ماه، حرمت تو را مى‏شكنند. گويا مى‏بينم كه تو در حال نماز خواندن براى پروردگار خويشى كه شقى‏ترينِ اوّلين و آخرين، همزاد پى كننده ناقه قوم ثمود، بر مى‏خيزد و بر فرق سرت ضربتى مى‏زند كه مَحاسن تو با آن رنگين مى‏گردد».

گفتم: اى پيامبر خدا! آيا اين حادثه، در حالت سلامتِ دين من است؟

فرمود: «در سلامتِ دين توست».

سپس فرمود: «اى على! هركس تو را بكشد، مرا كشته است. هر كس تو را دشمن بدارد، مرا دشمن داشته است. هر كه تو را دشنام دهد، مرا دشنام داده

1 -  نهج‏البلاغة: خطبه 156، نهج السعادة: 1/381 ، بحارالأنوار: 41/7/8.

2 -  اُسد الغابة: 4/110/3789، المعجم الكبير: 11/295/12043.

3 -  نكته: اين حديث، از افزوده‏هاى مؤلّف در هنگام ترجمه است و ـ إن شاء اللّه‏ ـ در چاپ بعدى، به اصل عربى كتاب نيز اضافه خواهد شد. (م)