4389.امام على عليه السلام ـ در حكمت‏هاى منسوب به ايشان ـ : بارخدايا! آرزوها به كَرَم تو وابسته‏اند. با خشم خود، پيوند آنها را قطع منما. بار خدايا! من از هر توان و قدرتى، بجز قدرت تو، دورى مى‏جويم و خويش را از تكيه بر غير تو باز مى‏دارم. ¹

4390.امام على عليه السلام ـ در دعايش ـ : بار خدايا! از تو مى‏خواهم ـاى پروردگار روح‏هاى فانى و جسدهاى متلاشى، از تو درخواست مى‏كنم به فرمانبرى روح‏هاى برگشته به بدن‏ها، و بدن‏هاى به هم آمده با اعضايشان، و به گورهاى شكافته براى صاحبانشان، و به فراخوان صادق تو در بين آنان، و به حقْ‏مدارى‏ات در بين آنان، هنگامى كه آفريدگان برآيند و منتظر فرمان تو گردند و سلطه تو را ببينند و از قدرتت بهراسند و به رحمتت اميد ببندند، آن روز كه دوستى از دوستى چيزى به دوش نمى‏كشد و يارى نمى‏شود، جز آن كه خدا به او رحم كند ـكه او مهربان و رحيم است، از تو درخواست مى‏كنم اى رحمان! تا در ديده‏ام نور و در قلبم يقين قرار دهى و تا هنگامى كه مرا نگه مى‏دارى، يادت را در شب و روز، بر زبانم جارى سازى، كه تو بر هر چيزى توانايى. ²

د ـ مصونيت از گناه

4391.امام على عليه السلام ـ در مناجاتش ـ : خداى من! راهى براى محفوظ ماندن از گناه، جز به نگهداشتِ تو نيست و دست زدن به كار خير، جز به اراده تو امكان ندارد. چه‏سان مى‏توانم در آنچه اراده تو در آن، درباره من تحقّق پيدا كرده، كارى بكنم؟ و چگونه خود را از گناهْ حراست كنم، اگر نگهدارى تو مرا شامل نشده باشد؟ ³

1 -  شرح نهج‏البلاغة: 20/348/995.

2 -  مناقب آل أبى طالب: 2/287، بحارالأنوار: 95/88/7.

3 -  المصباح، كفعمى: 492، البلد الأمين: 315، بحارالأنوار: 94/105/14.