خسرو و شیرین

الیاس بن یوسف نظامی گنجوی

نسخه متنی -صفحه : 380/ 371

دهان خلق شيرين از زبانم چو گاوى در خراس افكنده پويان چو برقى كو نمايد خنده خوش نه گنجى اى دل از ماران چه نالى چو طاوس بهشت آيد پديدار بدين طاوس ماران مهره باشند نگارى اكدشست اين نقش دمساز مسى پوشيده زير كيميائى درى در ژرف دريائى نهاده تو در بردار و دريا را رها كن مبين كاتشگهى را رهنمونست عروسى بكر بين با تخت و با تاج عروسى بكر بين با تخت و با تاج
چو زهر قاتل از تلخى دهانم همه ره دانه ريز و دانه جويان غريق آب و مي سوزد در آتش كه از ماران نباشد گنج خالى بجاى حلقه دربانى كند مار كه طاوسان و ماران خواجه تاشند پدر هندو و مادر ترك طناز غلط گفتم كه گنجى و اژدهائى چراغى بر چليپائى نهاده چراغ از قبله ترسا جدا كن عبارت بين كه طلق اندود خونست سرو بن بسته در توحيد و معراج سرو بن بسته در توحيد و معراج