كشور اسلامى مانند سيل بدور پيشواى پنجم ريخته باخذ حديث و تعلم معارف دينى پرداختند (75) هنوز قرن اول هجرى تمام نشده بود كه چند نفر از امراء دولت شهر قم را در ايران بنياد نهاد و شيعه نشين كردند (76) ولى در عين حال شيعه بحسب دستور پيشوايان خود در حال تقيه و بدون تظاهر بمذهب زندگى ميكردند .
بارها در اثر كثرت فشار سادات علوى بر ضد بيدادگريهاى حكومت قيام كردند ولى شكست خوردند و بالاخره جان خود را در اين راه گذاشتند و حكومت بيپرواى وقت در پايمال كردن شان فرو گذارى نكرد جسد زيد را كه پيشواى شيعه زيديه بود از قبر بيرون آورده بدار آويختند و سه سال بر سر دار بود پس از آن پائين آورده و آتش زدند و خاكسترش را بباد دادند (77) بنحوى كه اكثريت شيعه معتقدند امام چهارم و پنجم نيز بدست بنياميه با سم درگذشته اند (78) و درگذشت امام دوم و سوم نيز بدست آنان بود .
فجايع اعمال امويان بحدى فاش و بيپرده بود كه اكثريت اهل تسنن با اينكه خلفاء را عموما مفترض الطاعه ميدانستند ناگزير شده خلفاء را بدو دسته تقسيم كردند .
خلفاء راشدين كه چهار خليفه اول پس از رحلت پيغمبر اكرم ميباشد ( ابوبكر وعمر و عثمان و على ) و خلفاء غير راشدين كه از معاويه شروع ميشود .