منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 135

غافلى شد پيش آن صاحب چله گفت ابليسم زد از تلبيس راه مرد گفتش اى جوانمرد عزيز مشتكى بود از تو و آزرده بود گفت دنيا جمله اقطاع منست تو بگو او را كه عزم راه كن من به دينش مي كنم آهنگ سخت هرك بيرون شد ز اقطاعم تمام هرك بيرون شد ز اقطاعم تمام
كرد از ابليس بسيارى گله كرد دين بر من به طرارى تباه آمده بد پيش ازين ابليس نيز خاك از ظلم تو بر سر كرده بود مرد من نيست آنك دنيا دشمنست دست از دنياى من كوتاه كن زانك در دنياى من زد چنگ سخت نيست با او هيچ كارم والسلام نيست با او هيچ كارم والسلام