منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 140

در جهان چندانك آويزت بود غرق دنيا هم ببايد دينت نيز تو فراغت جويى اندر مشغله نفقه اى چيزى كه دارى چار سو هرچ هست آن ترك مي بايد گرفت چون ترا در دست جان نتوان گذاشت گر پلاسى خواب گاهت آمدست آن پلاست خوش بسوز اى حق شناس گر نسوزى آن پلاس اينجا ز بيم هرك صيد واى خود شد واى او وا دو حرف آمد، الف واو اى غلام واو را بين در ميان خون قرار واو را بين در ميان خون قرار
هر يكى صد آتش تيزت بود دين بنيزى دست ندهد اى عزيز چون نيابي، در تو افتد ولوله لن تنالوا البر حتى تنفقوا گر بود جان، ترك مي بايد گرفت مال و ملك و اين و آن نتوان گذاشت آن پلاست بند راهت آمدست تا كى از تزوير با حق هم پلاس كى رهى فردا ز پهناى گليم گم شود از واى سر تا پاى او هر دو را در خاك و خون بينى مدام پس الف را بين ميان خاك خوار پس الف را بين ميان خاك خوار