منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 144

عابدى كه پس از سالها عبادت به نواى مرغى دل خوش كرده بود

گلخنست اين جمله ى دنياى دون قصر تو گر خلد جنت آمدست گر نبودى مرگ را بر خلق دست گر نبودى مرگ را بر خلق دست
قصر تو چندست ازين گلخن كنون با اجل زندان محنت آمدست لايق افتادى درين منزل نشست لايق افتادى درين منزل نشست