منطق الطیر

محمد بن ابراهیم عطار نیشابوری

نسخه متنی -صفحه : 333/ 298

پاك دينى كرد از نورى سال گفت ما را هر دو دريا نار و نور چون كنى اين هفت دريا باز پس ماهيى كز سينه چون دم بركشيد هست حوتى نه سرش پيدا نه پاى چون نهنگ آسا دو عالم دركشد چون نهنگ آسا دو عالم دركشد
گفت ره چون خيزد از ما تا وصال مي ببايد رفت راه دور دور ماهيى جذبت كند در يك نفس اولين و آخرين را دركشيد درميان بحر استغناش جاى خلق را كلى به يك دم دركشد خلق را كلى به يك دم دركشد