فرهاد و شیرین

وحشی بافقی

نسخه متنی -صفحه : 146/ 138

ولى غير از رضاى او نجستند يكى بزم طرب آماده كردند به محفل هر چه مي بايست بردند نهاليها نهادند و برفتند يكى آگه نشد زيشان كه شيرين مگر پر كار گلبانوى هشيار فراز پشته اى از دور تا روز به جاسوسى ز خسرو بود مأمور به جاسوسى ز خسرو بود مأمور
به پيش او وراى او نجستند صراحى هر چه بد پر باده كردند به جان پا در ره خدمت فشردند در آن بيدار شب تا روز خفتند چسان آسود با فرهاد مسكين كه چون كوكب دو چشمش بود بيدار ز حسرت بد دهانش باز چون يوز كه بي اجرى نباشد هيچ مزدور كه بي اجرى نباشد هيچ مزدور