تقليد در اصطلاح فقه , عبارت است از عمل مستند به فتواى فقيه .
1- بر هر مكلّفى كه به درجهء اجتهاد نرسيده و طريقهء احتياط را نمى داند, واجب است در احكام از مجتهد تقليدكند. 1
2- تقليد در احكام , اختصاص به واجبات و محرمات ندارد, بلكه در مستحبات و مكروهات و مباحات هم جارى است .2
3- به مجتهدى كه ديگران از او تقليد مى كنند (مرجع تقليد) گويند.
4- مرجع تقليد بايد داراى اين شرايط باشد:
* اجتهاد
* عقل
*بلوغ *عدالت
*مرد بودن *زنده بودن
*حلال زادگى *شيعهء دوازده امامى بودن
*و بنابر احتياط واجب اعلم بوده و حريص به دنيا نباشد. 3
5- عادل به كسى گويند كه داراى قوّهء عدالت باشد. و عدالت حالتى نفسانى است كه
1 ـ تحرير الوسيله، ج 1، ص 5. 2 ـ همان. 3 ـ توضيح المسائل، م 2.