جماع (همبسترى) در حال حيض بر مرد و زن (هر دو) حرام است و علاوه بر حرمت موجب كفّاره بر مرد نيز مى شود. و بعضى از فقها كفّاره را واجب مى دانند. و بعضى از فقها مانند حضرت امام(ره) و حضرت آيه الله اراكى(ره) و حضرت آيه الله فاضل احتياط واجب و بعضى هم مانند حضرت آيه الله خوئى(ره) و حضرت آيه الله گلپايگانى(ره) و حضرت آيه الله سيستانى حضرت آيه الله مكارم مستحب مى دانند.(1)
مسأله: اگر شماره روزهاى حيضِ زن به سه قسمت تقسيم شود و مرد در قسمت اوّل آن، با زن خود در قُبُل (جلو) جماع كند، بايد يك دينارِ شرعى كفّاره به فقير بدهد و دينار شرعى حدود 18 نخود است و اگر در قسمت دوم جماع كند بايد نيم دينار يعنى حدود 9 نخود طلاى سكّه دار بدهد و اگر در قسمت سوم جماع كند بايد ربع دينار يعنى حدود 4/5 نخود طلاى سكّه دار بدهد و اگر در هر سه قسمت جماع كرده باشد بايد كفّاره هر سه قسمت را بدهد.(2)
مسأله: آميزش (جماع) در حال حيض، بر زن كفاره اى را واجب نمى كند هر چند به ميل و رغبت همبستر شود ( فقط كار حرام انجام داده و گناه كرده است.)(3)
پس از قطع شدنِ خون حيض،نسبت به اعمال واجبى كه مشروط به طهارت هستند مانند نماز، روزه و طواف، بر زن واجب است غسل كند. و نسبت به كارهايى كه مستحب است براى آنها شخص طهارت داشته باشد، غسل كردن مستحب است.و نسبت به كارهاى غير واجبى كه داشتن غسل، شرط آنها است اگر بخواهد عمل صحيح انجام شود بايد غسل كند.(4)
مسأله: با غسل جنابت (تا طهارت آن باقى است) براى نماز نبايد وضو گرفت و اما غسل حيض به فتواى تمام فقهايى كه فتاوايشان در اين كتاب آمده است نياز به وضو دارد كه قبلش يا بعدش يا وسطش - اگر ترتيبى انجام شود - بايد وضو بگيرد اگرچه بهتر است در تمام غسل هايى كه نياز به وضو دارد، وضو قبل از غسل انجام شود به جز حضرت آيه الله خوئى(ره) و حضرت آيه الله سيستانى و حضرت آيه الله مكارم كه وضو را لازم نمى دانند.(5)
مسأله: اگر زنِ حائض، پس از تمام شدن حيض، غسل كند، آنچه بر او حرام بود، حلال خواهد شد و نيازى به وضو نيست؛ و امانسبت به آنچه شرطش داشتن طهارت است مانند نماز و... بعضى از فقها فرموده اند:بايد وضو هم بگيرد، و بعضى فرموده اند: همان غسل كافى است كه تفصيل آن در مسأله قبل بيان گرديد.(6)