پشت كاجستان برف
برف يك دسته كلاغ
جاده يعني غربت
باد آواز مسافر و كمي ميل به خواب
شاخ پيچك و رسيدن و حياط
من و دلتنگ و اين شيشه خيس
مي نويسم و فضا
مي نويسم و دو ديوار و چندين گنجشك
يك نفر دلتنگ است
يك نفر مي بافد
يك نفر مي شمرد
يك نفر مي خواند
زندگي يعني يك سار پريد
از چه دلتنگ شدي ؟
دلخوشي ها كم نيست : مثلا اين خورشيد
كودك پس فردا
كفتر آن هفته
يك نفر ديش مرد
و هنوز نان گندم خوب است
و هنوز آب مي ريزد پايين اسب ها مي نوشند
قطره ها در جريان
برف بردوش سكوت
و زمان روي ستون فقرات گل ياس