ملك عادل ابوبكر بن ايوب، برادر سلطان صلاح الدين ايوبى در سال 534 هجرى در بعلبك بدنيا آمد. وى دوسال از برادرش صلاح الدين كوچكتر بود. ابتدا به همراه پدر و برادرش در خدمت «نورالدين شهيد زنگى» وارد شد و در جنگهاى صليبى همراه صلاح الدين ايوبى حضور داشت. ملك عادل پس از برادر به حكومت نشست. وى از كرج تا همدان، جزيره، شام، مصر، حجاز، يمن و حضرموت حكومت مى راند. فردى بردبار ـ مجاهد ـ صابر ـ آمر بمعروف و ناهى از منكر بود، در قلوب مردم جاى داشت و به انصاف و عدالت حكم مى راند.
ملك عادل سرانجام در سال 616 هجرى وفات يافت(199). ابتدا او را در قلعه دمشق مدفون ساخته و سپس به داخل مدرسه اى كه خود ساخته بود منتقل كردند. مدرسه عادليه كه در سمت شمال غربى جامع اموى و در شارع كلاسه، مقابل مدرسه ظاهريه است، اكنون مقبره او نيز هست. در داخل مدرسه و در راهروى ورودى سمت چپ، حجره اى است كه قبر ملك عادل در وسط آن قرار دارد. اين بقعه در حال ترميم است. وى در دمشق آثار و ابنيه تاريخى فراوانى از خود بر جاى گذاشته است.