خرد نامه

الیاس بن یوسف نظامی گنجوی

نسخه متنی -صفحه : 207/ 198

ببار اى مغنى نوائى شگفت وگر زان ترنم شوم خفته نيز چو آمد گه عزم فرفوريوس به هم صحبتان گفت كاين باغ نغز چو پايندگى نيستش در سرشت ز دانائى ماست ما را هراس كمان گر هميشه خميده بود ترازوى چربش فروشان به رنگ همه ساله محمل كش بار گنج چو پرداخت زين نقش پرگار او چو پرداخت زين نقش پرگار او
گرفته رها كن كه خوابم گرفت نبينم مگر خواب آشفته نيز بنه بر شتر بست و بنواخت كوس كه منظور چشمست و ريحان مغز چه تاريك دوزخ چه روشن بهشت كه از رهزن ايمن نشد ره شناس قبا دوز را قب دريده بود بود چرب و چربى ندارد به سنگ نياسايد از محنت و درد و رنج كشيدند خط نيز بر كار او كشيدند خط نيز بر كار او