نهج البلاغه نامى آشنا است كه مردم كم و بيش از محتويات ارزندهى آن آگاه هستند، ليكن از آنجا كه اين مجموعه از عمق خاصى برخوردار است و داراى سطح بسيار گستردهاى ميباشد، شايد كمتر كسى آن را بطور كامل بررسى كرده و در مفاهيم عميق آن دقت نموده باشد.
نهج البلاغه مجموعهاى از سخنان زيباى على (عليه السلام) است كه از نظر اهميت در مرحلهاى قرار گرفته كه اگر بگوئيم ميان آثار نويسندگان، كتابى در عظمت لفظ و معنى بپايهى آن نمىرسد، سخن به گزاف نگفتهايم تاريخ بياد ندارد كسى مانند على (عليه السلام) آن مرد دانش و سخن مفاهيم درخشانى را در ضمن گفتهها و نوشتههايش به بشريت ارائه داده باشد. آرى على (عليه السلام) مرد دانش و سخن بود. علم وسيعش از منبع عميقى سرچشمه مىگرفت، زيرا او از نخستين روزى كه خود را