على (عليه السلام) در آغاز سخن آيا از خودم به اين قانع باشم كه به من زمامدار مؤمنان بگويند در حالى كه با مردم در سختىهاى روزگار شريك نباشم از احتكار جلوگيرى كن.
هرگز آنچه را تمام مردم در آن يكسانند بخود اختصاص مده.
آگاه باشيد، من با دو كس مىجنگم: كسى كه چيزى را كه ندارد ادعا كند و كسى كه چيزى را كه به عهدهى او است دريغ نمايد.
هيچ فقيرى گرسنه نشد مگر به آنچه ثروتمند از آن بهرهمند گرديد.
نعمتى را فراوان نديدم مگر آنكه در كنار آن حقى ضايع شده است.
هميشه ويرانى زمين بخاطر تنگدستى اهل آن است، راستى مردم