اى ابو ذر، تو براى خدا بخشم آمدى پس به آن كسى كه براى او خشمگين شدى اميدوار باش. اين مردم بر دنياى خود از تو ترسيدند و تو بر دين خود از آنان ترسيدى، پس آنچه را كه بخاطر آن از تو مى‏ترسيدند به دستشان بسپار و براى آنچه بخاطر آن از آنان مى‏ترسيدى فرار كن. راستى چقدر آنان به آنچه تو منعشان كردى نيازمندند و چقدر تو از آنچه آنان ترا منع كردند بى‏نيازى اگر آسمانها و زمين به روى بنده‏اى بسته شود و آن بنده از خدا بترسد خداوند براى او راه خلاصى قرار مى‏دهد البته جز حق چيزى با تو انس نمى‏گيرد و جز باطل چيزى از تو وحشت ندارد. اگر دنياى آنان را مى‏پذيرفتى البته ترا دوست داشتند و اگر چيزى از دنيا براى خود جدا مى‏كردى ترا در امان مى‏گذاشتند.

اطمينان به دنيا

قسمتى از نامه‏اى است كه على (عليه السلام) پيش از خلافتش به سلمان فارسى نوشته است: هرگاه به دنيا بيشتر انس گرفتى از آن بيشتر بر حذر باش، زيرا دنياپرست اگر در دنيا به شادى اطمينان يابد، دنيا او را از آن شادى بسوى اندوه مى‏كشاند