هيچ چيز حق نخست را باطل نمىكند و اگر بخشيدهى عثمان را بيابم آن را به صاحبش باز مىگردانم هر چند در شهرها پراكنده شده باشد يا زنان بوسيلهى آن ازدواج كرده باشند و يا كنيزانى خريده شده باشند، زيرا در عدالت گشايش است و بر كسى كه عدالت تنگ گردد ستم تنگتر خواهد بود.(1) اى مردم، آگاه باشيد اگر من افرادى از شما را كه دنيا آنان را در خود فرو برده و املاك را متصرف شدهاند و نهرها را جارى و بر اسبها سوار گرديده و كنيزان نازك اندام را براى خود گرفتهاند، از آنچه در آن غرق شدهاند جلوگيرى كنم و آنان را بسوى حقوقشان كه مىدانند بازگردانم، مىگويند: پسر ابو طالب ما را از حقوقمان محروم ساخت آگاه باشيد هر مردى از ياران پيامبر از مهاجران و انصار معتقد باشد كه به سبب مصاحبت با پيامبر بر ديگرى امتياز دارد، فرداى قيامت برترى نزد خدا است. شما همه بندگان خدا هستيد و مال مال خداست كه ميان شما بطور مساوى تقسيم مىشود، و در اين زمينه هيچكس بر ديگرى برترى ندارد
(1). يعنى كسى كه از تدبير كار خود بواسطه عدالت ناتوان باشد بواسطه ستم ناتوانتر است.