با مردم از روى انصاف رفتار كنيد و در برابر خواستههايشان بردبار باشيد، زيرا شما خزانهداران رعيت(1) و نمايندگان ملت هستيد.
هرگز هنگام گرفتن ماليات، لباس زمستانى و تابستانى مردم و چهارپائى را كه با آن كار مىكنند نفروشيد(2) و به هيچكس بخاطر درهمى تازيانه نزنيد و به مال هيچيك از نمازگزاران و هم پيمانها دست دراز نكنيد(3).
هنگامى كه امام (عليه السلام) را بخاطر برابرى در بخشش سرزنش كردند فرمود: آيا به من فرمان مىدهيد در حق كسى كه بر او زمامدار شدهام، پيروزى را در سايهى ظلم جستجو كنم بخدا قسم تا هنگامى كه روزگار باقى است و ستارهاى در آسمان ستاره ديگر را قصد مىكند، به اين كار
(1)- منظور اين است كه حكمرانان بايد اموال رعيت را در بيت المال جمعآورى كنند و در مصالح و نيازمنديهاى مردم مصرف نمايند. (2)- على (عليه السلام) مىگويد: مردم را ناچار نكنيد براى پرداخت ماليات لباس و چهارپاى خود را كه در كشاورزى و باربرى به آن نيازمندند بفروشند. (3)- منظور از همپيمان اهل كتاب هستند.