آگاه باشيد بزودى او شما را به ناسزاگوئى و بيزارى از من فرمان مىدهد، اما در باره ناسزاگوئى پس مرا دشنام دهيد زيرا آن باعث پاكى من و موجب نجات شما است و اما در باره بيزارى جستن پس هرگز از من بيزارى مجوئيد، زيرا من بر فطرت اسلام تولد يافتهام و بسوى ايمان و هجرت سبقت گرفتهام
نامهاى است كه امام (عليه السلام) به معاويه نوشته است. در اين نامه نظريه صحيح وى را در باره توانگرانى كه زيادى مال، آنان را حريصتر مىسازد، مىخوانيم: پس از سپاس و درود، راستى دنيا آدمى را از غير خودش باز مىدارد دنيا پرست به چيزى از دنيا نمىرسد مگر آنكه دنيا در حرص و ولع بيشترى بسوى او مىگشايد، و هرگز به سبب آنچه در دنيا به آن رسيده از آنچه به آن نرسيده بىنياز نمىگردد، و به دنبال اين جمعآورى و استوار سازى، جدائى و شكست خواهد بود. تو اگر از گذشته عبرت بگيرى بقيه را نگاهدارى خواهى كرد. و السلام.
معاويه نامهاى به على (عليه السلام) نوشت و از وى