آن گاه لشكريان با غنيمت فراوانى باز گشتهاند در حالى كه به هيچكدام زخمى نرسيده و خونى از آنان ريخته نشده است. راستى اگر مرد مسلمانى پس از اين حادثه در اثر اندوه بميرد نبايد او را سرزنش كرد بلكه به مرگ سزاوار است.
شگفتا بخدا قسم اجتماع آنان بر باطل و تفرقه شما در حق، دل را مىميراند و غم و اندوه ببار مىآورد. واى بر شما، دلهايتان از غم و اندوه پر باد. شما آماج تير آنان قرار گرفتهايد: به شما يورش مىبرند و شما حمله نمىكنيد، با شما مىجنگند و شما نمىجنگيد و معصيت خدا را مىكنند و شما خشنود هستيد.
اگر در تابستان شما را به جنگ با آنان فرمان دهم مىگوئيد اينك شدت گرما است به ما مهلت ده تا از شدت گرما كاسته شود، و اگر در زمستان شما را به نبرد با آنان دستور دهم مىگوئيد اكنون شدت سرما است به ما فرصت ده تا سرما برطرف گردد، همهى اينها براى فرار از سرما و گرما است، بخدا قسم شما از شمشير زودتر فرار خواهيد كرد.
اى مرد مانندهائى كه مرد نيستيد و عقلهاى شما مانند عقل كودكان و پردهنشينان است، اى كاش شما را نمىديدم و نمىشناختم شناختنى كه بخدا قسم پشيمانى و تأسف و اندوه بدنبال دارد خدا شما را بكشد كه سينهى مرا از خشم پر كرديد و با نافرمانى و بىاعتنائى به من، رأى و انديشهام را تباه ساختيد تا آنكه قريش گفتند: پسر ابو طالب