بخشی از زیبایی های نهج البلاغه

جورج جرداق؛ مترجم: محمدرضا انصاری محلاتی

نسخه متنی -صفحه : 309/ 185
نمايش فراداده

با آنها نجنگيد تا جنگ را آغاز كنند، زيرا- شكر خداى را- شما داراى حجت هستيد، اگر آنان را رها كنيد تا آنها جنگ را شروع كنند شما حجت ديگرى به زيان آنان خواهيد داشت. اگر بخواست خدا شكست روى داد، گريخته را نكشيد و به درمانده كارى نداشته باشيد و زخمى را از پاى در نياوريد و زنان را- اگر چه به ناموس شما دشنام دهند و فرماندهان شما را ناسزا گويند- با اذيت و آزار تحريك مكنيد

خدايا پيروزى يافته را از ستمگرى دور گردان

هنگامى كه تصميم گرفت با مردم شام در صفين روبرو شود چنين فرمود: بار خدايا، اى پروردگار اين زمينى كه آن را اقامتگاه مردم و محل رفت و آمد حشرات و چهارپايان و حيواناتى كه بشمار نمى‏آيند از آنها كه ديده مى‏شوند و آنها كه ديده نمى‏شوند قرار دادى اى پروردگار كوههاى استوارى كه آنها را ميخهاى زمين و تكيه‏گاه مخلوقات گردانيدى(1) اگر ما را بر دشمن پيروز ساختى ستمگرى را از ما دور

(1). يعنى كوهها را پناهگاه مردم قرار دادى كه هنگام پيش آمدن غارتها در بيابان به آن پناهنده مى‏شوند، و همان طور كه كوههاى محكم پناهگاه انسان است پناهگاه حيوانات نيز مى‏باشد.