درندگان وحشى هستند، بعضى بر سر بعضى فرياد مىكشند، نيرومند آنها ناتوانشان را مىخورد و بزرگشان بر كوچكشان پيروز مىشود.
بدان اى پسرك من، هر كس مركوبش شب و روز باشد، هر چند ايستاده باشد او را مىبرند و اگر چه در استراحت و آرامش باشد راه مىپيمايد.
خويشتن را از هر پستى و فرومايگى گرامى دار هر چند ترا به آرزوهايت نائل گرداند، زيرا تو هرگز در برابر آنچه از خود صرف مىكنى عوض نخواهى يافت، و بنده ديگرى مباش در حالى كه خدا ترا آزاد قرار داده است. آيا خيرى كه از راه شر مىرسد و گشايشى كه بسختى حاصل مىگردد چه خوبى دارد(1) با نيكوكاران همنشين باش تا از آنان باشى و بدكاران را رها كن تا از آنها جدا باشى. حرام، بد خوراكى است و ستم بر ناتوان زشتترين ستم است.
اگر برادرت از تو قطع كرد تو خود را بر پيوستگى با او وادار كن و اگر از تو اعراض كرد با او دوستى و مهربانى نما و اگر نسبت بتو بخل ورزيد به او بخشش كن و اگر از تو دورى كرد به او نزديك شو و اگر با تو سختى كرد با او نرم باش و اگر در بارهى تو گناهى مرتكب شد
(1). يعنى چيزى را كه مردم نيكو مىدانند و از طريق شر به آن نائل مىشوند چه خوبى دارد، زيرا اگر راه آن شر است چگونه مىتوان آنرا خير ناميد