و مردانى چند باقى ماندهاند كه ياد روز رستاخيز چشمهاى آنان را پوشانده و ترس از محشر، اشكهايشان را جارى ساخته است. پس بعضى از آنان رانده، و فرارى، و برخى ترسناك و شكست خورده، و جمعى خاموش و دهان بسته هستند، و بعضى از روى اخلاص دعوت مىكنند، و گروهى اندوهگين و رنجورند. تقيه آنان را گمنام كرده و ذلت آنان را فرا گرفته است، و مردم را بقدرى پند دادهاند كه خسته شدهاند، و تا آنجا شكست خوردهاند كه ذليل گشتهاند، و به قدرى از آنان كشته شده كه كم شدهاند. بنا بر اين از گذشتگان خود پند بگيريد، پيش از آنكه آيندگان از شما پند بگيرند، و دنياى نكوهيده را رها كنيد، زيرا دنيا به كسى كه بيش از شما دلباخته آن بوده، وفا نكرده است
على (عليه السلام) مردم زمانش را چنين توصيف مىكند: مگسان كوچك و ناتوانى كه از هر آوازى پيروى مىكنند و با هر بادى مىروند. از پرتو دانش روشنى نگرفته و به پايه استوارى پناه نبردهاند