از علي(عليه‌السلام) و نيز پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم نقل شده كه فرموده‏اند: «زنوا أنفسكم من قبل أن توزنوا»[1]؛ قبل از آن كه شما را وزن كنند، خوتان را بسنجيد. خويش را با وزني كه حق است، با ميزان قرآن كريم بسنجيد كه آيا بر حقيقت كار مي‏كنيد يا نه؟ و اين كار چندان دشوار نيست.

حضرت مي‏فرمايد: صلوات بر من ميزان اعمال خودتان را سنگين مي‏كند، وگرنه از صلوات ما كمالي به حضرت عايد نمي‏شود. خداي سبحان كمالات لايق را به وي ارزاني داشته و ارزاني مي‏دارد. آن‏چه را ما طلب مي‏كنيم، به عنوان واسطه فيض و علت فاعلي سبب خير نخواهيم بود، بلكه به وسيله درود ما كمالاتشان ظاهر مي‏شود. پس از ما خيري به آن حضرت نمي‏رسد، هر چه ما داريم محصول تربيت آن حضرت است، مانند باغباني كه در روز عيد دسته‏گلي از باغ بچيند و به صاحب باغ اهدا كند. آيا باغبان چيزي از خود به صاحب باغ اهدا كرده است؟

گل‏هاي زيادي از بوستان رسول‏خداصلي الله عليه و آله و سلم نصيب ما شده، حال اگر دسته‏گلي تقديم مي‏كنيم، از باغ خود اوست، ليكن براي ما موجب تقرب و رسيدن به كمال است.

ارزش محبت به ولي خدا

روزي يكي از اعراب باديه‏نشين خدمت رسول خدا شرفياب شد و از قيامت و صحنه محشر سؤال كرد.

حضرت فرمود: براي قيامت چه حاضر كرده‏اي؟

عرض كرد: هيچ! ولي خدا و رسولش را دوست دارم. فقال له رسول الله: «المرء مع من أحبّ»[2]؛ انسان با محبوب خويش همراه است، يعني اگر محبت تو صادقانه است، با محبوب خود محشوري.

[1] ـ نهج‏البلاغه، خطبه 80.

[2] ـ بحارالأنوار، ج17، ص13.