از سوي ديگر وظيفه اصلي پيامبران در كنار ارائه شريعت كاملتر، پيراستن شريعت پيشين از پيرايههاي تحريف است و چون دامنه قرآن كريم از دسترس تحريف بدخواهان دور و معارف آن از فساد و زوال مصون است؛ (إنّه لكتاب عَزيز * لايأتيه الباطلُ من بين يديْه ولامن خلْفه تنزيل من حكيمٍ حميدٍ)[1]، پيغمبر اكرمصلي الله عليه و آله و سلم را خاتم پيامبران معرفي كرده است: (لكنْ رسولُ الله و خاتَم النبيين)[2]، زيرا همانگونه كه اشاره شد، با بعثت او و ظهور كاملترين شريعت، نه تكامل در شرايع معنا خواهد داشت و نه فساد، زوال و تحريف در اين شريعت راه پيدا خواهد كرد.
البته تحريف لفظي آيات قرآن و افزودن بر آن يا كاستن از آن مقدور كسي نيست، ليكن تحريف معنوي و محتوايي آن به اسم «قرائت جديد» و امثال آن ممكن است، چنانكه شايد سپر قراردادن قرآن مانند آنچه با نيرنگ پسر جنايتكار و مكّار نابغه در صحراي صفين رخ داد و مايه نجات او و پسر نابكار هند جگرخوار گرديد، ممكن يا مؤثّر نباشد، اما بر سر نيزه كردن قرائت جديد و سپر قراردادن آن به سهولت ممكن و گاهي مؤثّر است. مبارزه با چنين تحريفي بر عهده جانشينان پيامبر اكرمصلي الله عليه و آله و سلم و علما و دانشمندان اسلامي است.
شريعت اسلام كه حالت تكامل يافته شرايع گذشته است و براي پيشرفتهترين جوامع جعل شده است، خود نيز در مرحله اعلان و ابلاغ به تدريج تكامل يافت؛ بدين معنا كه با تجلّي امين وحي و نزول آيات اوليه سوره علق در غار حرا، رسالت آخرين سفير الهيصلي الله عليه و آله و سلم آغاز شد و پيوسته آيات و احكام جديدي نازل ميشد تا اين كه با نزول اين بخش از آيه، يعني (اليوم أكملت لكم دينكم وأتممت عليكم نعمتي)، به كمال نهايي و مطلوب خود رسيد و به عنوان ديني كه پروردگار عالم براي انسانها اختيار كرده و به پيروي و هدايتجويي از آن رضايت داده است، معرفي شد؛ (ورضيت لكم الإسلام ديناً).
[1] ـ سوره فصلت، آيات 42 ـ 41. به راستي كه اين قرآن كتابي عزيز و شكست ناپذير است كه هيچگونه فساد و بطلاني، نه از پيش رو و نه از پشت سر به آن راه نمييابد؛ زيرا فرستاده شده از سوي حكيم شايسته ستايش است. [2] ـ سوره احزاب، آيه 40.