روشن است كه خانه‏اي كه مؤمنان براي غذا خوردن در آن جمع مي‏شدند، خانه سنگي و گلي بود. به عبارت ديگر، مراد از «بيت» در تركيب «بيت النبوّة» خانه‏اي است كه رابط ميان زمين و آسمان است، نه خانه‏اي كه بدن مُلكي پيامبر خداصلي الله عليه و آله و سلم در آن مي‏زيست، شب هنگام در آن مي‏آرميد، همسران آن حضرت در آن‏جا سُكنا داشتند و... هر چند كه آن خانه سنگي و گِلي نيز از جهت انتساب ظاهري به آن حضرت، شايسته تكريم و تعظيم است.

اين خانه، خانه نبوت و ولايت است كه مصالح آنْ فضايل، كمالات معنوي و ساير اموري است كه با ولايت تناسب دارد، نه خانه محمد بن عبدالله‏صلي الله عليه و آله و سلم و نه خانه زن‏هاي آن حضرت. بنابراين، اهل اين خانه نيز بايد كساني باشند كه با اين فضايل و كمالات ارتباط تامّ و كامل داشته باشند.

رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم و(أهل البيت)

اگرچه بحث تعيين مصداق در صفحات آينده مطرح مي‏شود، ليكن شكي نيست كه خود پيغمبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم داخل در عنوان «أهل‏البيت» است، زيرا «الف ولام» در «البيت» بَدَل مضاف إليه محذوف بوده، اصل آن «أهل بيت النبوّة» است و پيغمبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم به عنوان كسي كه پيغمبري قائم به او است، قطعاً داخل در «بيت النبوّة» خواهد بود.

اساساً محور، در اين چند آيه پيغمبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم است، زيرا خطاب به همسران آن حضرت و «أهل‏البيت» از آن جهت است كه منسوب به او هستند، چنان كه روايت ذيل به وضوح بر اين مدّعا دلالت مي‏كند: عن أبي سعيد الخدري(رضي‏الله‏عنه) قال: قال رسول‏الله‏صلي الله عليه و آله و سلم: «نزلت هذه الآية في خمسة: فيّ وفي... (إنّما يُريد الله ليُذْهب عنكم الرجس أهلَ البيت ويطهّركم تطهيراً)[1].

[1] ـ درّ المنثور، ج6، ص406. متن كامل روايت و ترجمه آن در ص358 خواهد آمد.