سلامت است و او به خاطر عملكرد آنها ولي و سرپرست آنها است؛ يعني چون عمل آنها سالم و صحيح است، تحت ولايت خدا هستند. چنان چه اگر عمل كسي از درون معيوب بود و از بيرون ناقص، تحت ولايت شيطان قرار دارد.
در ادامه آيه ميفرمايد: (ويوم يحشرهم جميعاً يا معشر الجنّ قد استكثرتم من الإنس وقال أوليائهم من الإنس ربّنا استمتع بعضا ببعض وبلغنا أجلنا الّذي أجّلت لنا قال النّار مثويكم خالدين فيها إلا ما شاء اللّه إنَّ ربَّك حكيم عليم * وكذلك نولّي بعض الظالمين بعضاً بما كانوا يكسبون)[1]؛ خداوند در روز قيامت به جن ها و شيطانها كه از جن هستند ميفرمايد: شما افراد زيادي را به طرف خود برديد، اولياي انسي آنها ميگويند: ما از يكديگر بهره برديم، اما خداي سبحان ميفرمايد: در حقيقت اين بهرهبرداري متقابل بوده است كه ما در اثر كارهايي كه آنها مرتكب شدهاند، ظالمي را ولي ظالم ديگر قرار ميدهيم.
يكي از راههاي تحقق ولايت عبادت خدا است، زيرا انسان از طريق عبادت و بندگي خدا محبوب خدا ميشود و محبوب خدا به مقام ولايت الهي بار خواهد يافت. قرآن كريم در آيهاي (كه سجده واجب دارد) خطاب به پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم ميفرمايد: (كلاّ لاتطعه واسجد واقترب)[2]؛ اي پيامبر! زنهار فرمانش مبر و سجده كن و خود را به خدا نزديك گردان.
گرچه در اين آيه از سجده سخن به ميان آمده است، ولي منظور از سجده همان نماز و عبادت است، و عبادت داراي معناي وسيعي است كه شامل امتثال همه دستورات الهي ميشود و در واقع راه نيل به ولايت الهي، امتثال همهجانبه دستورات الهي است.
[1] ـ سورهانعام، آيات 129ـ128. [2] ـ سوره علق، آيه 91.