شمیم ولایت

عبدالله جوادی آملی

نسخه متنی -صفحه : 753/ 432
نمايش فراداده

كرامت در قرآن

قرآن كريم كرامت را صفت امور متعددي قرارداده است، مانند :

(رسولٍ كريم)[1]، (قرانٌ كريم)[2]، (زروعٍ و مقامٍ كريمٍ)[3]، (زوجٍ كريمٍ)[4]، (رزقٌ كريمٌ)[5]، (أجرٍ كريمٍ)[6]، (كتابٌ كريمٌ)[7]، (مَلَكٌ كريمٌ)[8]، (قولاً كريماً)[9]، (مُدْخَلاً كريماً)[10] و....

هيچ موجودي به اندازه خداي سبحان از هوان و حقارت مبرّا نيست. از اين جهت، نه تنها متّصف به اسم «كريم» مي‏شود:

(...فإنّ ربي غني كريم)[11]

[1] ـ سوره تكوير، آيه19؛ سوره حاقه، آيه40

[2] ـ سوره واقعه، آيه77.

[3] ـ سوره دخان، آيه26.

[4] ـ سوره لقمان، آيه10.

[5] ـ سوره سبأ، آيه4.

[6] ـ سوره يس، آيه11.

[7] ـ سوره نمل، آيه29.

[8] ـ سوره يوسف، آيه31.

[9] ـ سوره اسراء، آيه23.

[10] ـ سوره نساء، آيه31.

[11] ـ سوره نمل، آيه40.