5. آن‏ها حيات دانشند و علم به كمك آن‏ها زنده است. درباره حقّ، نه مخالفند و نه مختلف. به ياري آنان حق به نصاب لازم خود بر مي‏گردد و باطل از جايگاهش بر كنار مي‏شود. اينان دين خدا را عاقلانه در خود جاي مي‏دهند و دستورهاي آن را رعايت مي‏كنند و به شنيدن و گفتن بسنده نمي‏كنند.

6. خداوند آنان را از گزند گناه نگاه‏داشته و شاهدانِ اعمال بندگان خود قرار داده و آن‏ها را با قرآنْ قرين و قرآن را با آن‏ها همراه ساخته است، به گونه‏اي كه هرگز قرآن را رها نمي‏كنند و قرآن نيز آنان را رها نمي‏كند.

7. هركس كه راهي جز راه خاندان پيامبرصلي الله عليه و آله و سلم پيمايد، گمراه است. زمامداران حق و پرچم‏هاي دين و زبان‏هاي صدق، حقيقتِ اهل بيت طهارت(عليهم‌السلام) است و بايد آن‏ها را در بهترين درجات قرآني منزل داد و همانند شتران تشنه كام به كوثر زلال معرفت آنان وارد شد.

8. اگر يكي از آنان به ظاهر بميرد، حقيقت ولايت و امامت او زنده است و حقيقت او هيچ‏گاه فرسوده نمي‏شود.

9. اهل بيت طهارت(عليهم‌السلام) مخلوق و دست پرورده خدايند، ولي ديگران به اين منظور پرورده مي‏شوند كه از بركات و حسنات علمي و عملي آن ذات‏هاي نوراني بهره‏مند شوند.

علي(عليه‌السلام) يگانه معرّف قرآن

ادلّه اولويت تعييني شخص اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) نسبت به امّت اسلامي براي تبيين علوم و مفاهيم قرآني، سخنان آن امام همام(عليه‌السلام) درباره شخصيت علمي خود اوست كه برخي از آن سخنان در حضور رسول اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم و با تقرير آن حضرت‏صلي الله عليه و آله و سلم صادر شده است.