شمیم ولایت

عبدالله جوادی آملی

نسخه متنی -صفحه : 753/ 655
نمايش فراداده

فانّ اللّه سبحانه قد امتن علي جماعة هذه الاُمّةِ فيما عقد بينهم من حبلِ هذه الاُلفة الّتي ينتقلون في ظلّها ويأوون إلي كنفها بنعمةٍ لايعرف أحدٌ من المخلوين لها قيمةً لأنّها أرجحُ من كُلّ ثَمَنٍ وأجلُّ من كُلّ خطرٍ[1]؛

يعني خداوند سبحان منّتي بر اين مردم نهاد كه آنان را در سايه «حبل اللّه» متحد كرد و نعمتي به آنان داد كه احدي نمي‏تواند آن نعمت را حق‏شناسي كند، زيرا قيمت آن را نمي‏داند. اين نعمت از هر كالاي پربهايي گران‏تر و از هر چيز ارزشمندي قيمتي‏تر و از هر امر خطيري خطيرتر است و شما به اين مقطع والا رسيديد. اكنون اگر در نظام اسلامي از وحدت الهي خود حراست نكنيد و از عترت اطاعت ننماييد، همان مقطع اوّل دامنگير شما خواهد شد.

عزّت ايران اسلامي

اكنون كه تحليل عميق حضرت اميرالمؤمنين(عليه‌السلام) از مقاطع سه‏گانه تاريخ سلسله پيامبرزادگان و امامزادگان انبياي ابراهيمي(عليهم‌السلام) بيان شد، به مقاطع سه‏گانه تاريخِ ايران و نقش بارز و محوري حضرت امام خميني(قدس‌سرّه) در اعاده سعادت و سيادت ملّت ايران اشاره مي‏كنيم.

امام راحل(قدس‌سرّه) كه وارث راستين نبي اكرم و اميرالمؤمنين(عليهما آلاف التحية والثّناء) بود، سه حلقه تاريخ را در ايران به خوبي شناخت و بررسي كرد، و نقش مورّثان بزرگوار خود را (به عنوان احياي مجد و عظمت تاريخي ملّت ايران) در اين عصر به خوبي ايفا نمود.

بسيار سخت است كه ما به كسي «ارادت» پيدا كنيم تا آن‏جا كه براي او سر بسپاريم و دل بدهيم، ولي امام امّت اين شايستگي را داشت:


  • ما شيخ و زاهد كمتر شناسيم يا جامِ باده يا قصّه كوتاه

  • يا جامِ باده يا قصّه كوتاه يا جامِ باده يا قصّه كوتاه

[1] ـ نهج‏البلاغه، خطبه 192.