آن حضرت در جاي ديگر مي‏فرمايد:

كافي است كه روش پيامبر را سرمشق خويش قرار دهي كه او الگوي تو در شناخت بدي و عيب و رسوايي‏هاي دنياست، چنان‏كه دنيا از او گرفته شد، امّا براي ديگران مهيا گرديد و از پستان آن وي را جدا ساختند و از زيورهايش بهره نبرد؛ ولقد كان في رسول‏الله‏صلي الله عليه و آله و سلم كافٍ لك في الاُسوة و دليل لك علي ذمّ الدنيا وعيبها وكثرة مخازيها و مساويها إذ قبضت عنه أطرافها ووطئت لغيره اكنافها و فطم عن رضاعها و زوي عن زخارفها[1].

ترسيم زندگي پيامبر از زبان علي(عليه‌السلام)

حضرت علي(عليه‌السلام) به دنبال معرفي پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم به عنوان بهترين اُسوه مي‏فرمايد:

از پيامبر پاك و پاكيزه‏ات كه درود خدا بر او و برخاندانش باد، پيروي كن، زيرا راه و رسمش سرمشق كسي است كه بخواهد تأسي جويد و انتسابي است عالي براي كسي كه بخواهد منتسب گردد، و محبوب‏ترين بندگان نزد خداوند كسي است كه از پيامبرش سرمشق گيرد و قدم به جاي قدم او گذارد. پيامبر اكرم‏صلي الله عليه و آله و سلم بيش از حداقلِ نياز خود از متاع دنيا استفاده نكرد و به آن تمايلي نشان نداد. پهلويش از همه لاغرتر و شكمش از همه گرسنه‏تر بود.

دنيا به وي عرضه شد تا آن‏چه مي‏خواهد انتخاب كند، امّا از پذيرفتن آن امتناع ورزيد. او از آنچه مبغوض خداوند است، آگاهي داشت. از اين‏رو، خود نيز آن‏ها را منفور مي‏شمرد و آن‏چه خداوند آن را حقير شمرده بود، او نيز حقير مي‏دانست و كوچك‏ها را كوچك و كم‏اهميت مي‏شمرد. اگر در ما چيزي نباشد، جز محبت آن‏چه مورد غضب خدا و رسول او است و جز بزرگداشت آنچه خداوند و پيامبرش آن را كوچك شمرده‏اند، همين خود براي مخالفت ما با خدا و سرپيچي از فرمانش كافي است.

[1] ـ نهج البلاغه، خطبه 160.