اين جمله نوراني بدين معناست كه تو رسول خدايي و رسالتت به پايان خود نزديك مي‏شود. اكنون اگر امامت و خلافت امير مؤمنان علي(عليه‌السلام) را ابلاغ نكني، اصلاً آن رسالت الهي را ابلاغ نكرده‏اي و ديگر در صف مرسلان نخواهي بود: (وإن لمْ تفْعل فما بلّغت رسالته). در اين جمله چون رسالت ربّ مطلق است و هيچ قيدي ندارد، بدين معناست كه در صورت عدم تبيين امامت و نصب امام، ديگر سمت رسالت نخواهي داشت و اصلاً به وظيفه و رسالت الهي خود عمل نكرده‏اي، زيرا امام و امامت تضمين‏كننده اصل دين است.

حاصل اين كه مراد اين نيست كه اگر رسالت نصب جانشين را ناديده گرفتي، خصوص اين رسالت را نرسانده‏اي، بلكه مراد اين است كه اگر رسالتِ ولايت و خلافت علي(عليه‌السلام) را ابلاغ نكردي، رسالتت را هرگز ايفا نكرده‏اي.

وعده صيانت الهي

خداوند در ذيل همين آيه مي‏فرمايد: خدا تو را از آسيب مردم حفظ مي‏كند؛ (واللّه يَعْصِمُك من الناس). منظور از اين كه خداي سبحان فرمود، خدا تو را از آسيب مردم مصون نگاه مي‏دارد، چيست؟

اوّلاً

نبي گرامي روزي كه تنها بود و دشمنان مسلّح بودند، نترسيد و خداي سبحان به وي فرمود: (فقاتِلْ في سبيل اللّه لاتكلّف إلاّ نفسك وحرّض المؤمنين عسي اللّه أن يكفّ بأس الّذين كفروا واللّه أشدّ بأساً وأشدّ تنكيلاً)[1]؛ يعني تو موظّفي براي حفظ دين دفاع كني و اگر احدي تو را در دفاع و جهاد ياري نكند، تنها تو مكلّفي كه در صحنه حضور پيدا كني و مجاهد نستوه باشي.

[1] ـ سوره نساء، آيه 84.