شايان توجه اينكه، گرچه نعمت امنيت، بسيار پرارج است، ولي اين همه اصرار براي برقراري آن، صاحبنظر هوشيار را متوجه ميكند كه در آن منطقه بايد كاري صورت پذيرد كه بدون احساس آرامش ميسر نخواهد بود و اگر آن كار تنها نيايش و زيارت و طواف و مانند آن بود و هيچ گونه اظهار انزجار از تبهكاران و متجاوزان مطرح نبود، آنها نيز مزاحمتي ايجاد نميكردند و چنان تأكيدهايي درباره امنيت، لغو مينمود.
تذكّر: راز هجرت مسلمانان صدر اسلام از حرم امن الهي(مكه) به حبشه، تنها اين نبود كه آنان احساس ناامني ميكردند و در رنج به سرميبرند بلكه هجرت آنها به حبشه بيشتر جنبه تبليغي داشت؛ زيرا در مكه زنان در امان بودند، در حالي كه در هجرت به حبشه زنها نيز مردان را همراهي كردند تا زنها مروج اسلام در ميان زنان و مردها در ميان مردان باشند.
اكنون كه با استدلال به آيات صريح قرآن كريم، امنيت حرم معلوم شد، توجه عموم مسلمانان جهان، مخصوصاً صاحبنظران و فرزانگان اسلامي را به فاجعه خونبار و سانحه سنگين و رويداد اندوهبار و حادثه سهمگين عصر، بلكه اعصار، و ضايعه دردناك قرن، بلكه قرون، جلب ميكنم و آن اين كه راقم اين سطور همانند صدها هزار زائر مسلمان در موسم حج سال 1407هجريقمري به عزم حج و زيارت حرمين راهي حجاز شدم و چون تبرّي از مشركان همانند تولّي اولياي الهي در متن دين تعبيه شده و در مناسك حج نيز تبلور خاص دارد و براي نيل به اين هدف، وحدت همگان ضروري است،