به فرمان خداي سبحان حجگزاران پس از غروب آفتاب روز نهم ذيحجّه از سرزمين عرفات به طرف مشعرالحرام حركت ميكنند: (فإذا أفضتم من عرفات فاذكروا الله عند المشعر الحرام)[1].
مشعرالحرام جزو محدوده حرم و اوّلين دَرِ ورودي[2] آن است. كسي كه در روز عرفه و سرزمين عرفات، عارف به علوم و معارف الهي و متعبّد به آداب ويژه ديني شد، لايق آن است كه وارد حرم شده در راهرو و دالان ورودي آنْ شبي را بيتوته كند و از همانجا سنگريزههايي براي رمي جمرات جمعآوري كرده تا در روز دهم، شيطان را در منا رمي كند.
راز وقوف و بيتوته در مشعرالحرام، آنگونه كه از مواعظ امام سجاد(عليهالسلام) به شبلي استفاده ميشود، اين است كه، حجگزار قلب خود را با شعار تقوا آگاه كرده، تقوا و خوف از خداوند را شعار دل خود قرار دهد[3] تا قلب او با تقوا شناخته شود، كه شعار هر قومي معرّفِ آن قوم است.
[1] ـ سوره بقره، آيه 198. [2] ـ كافي، ج 4، ص 224. ر.ك: همين كتاب، ص 96 ـ 95. [3] ـ ر. ك: همين كتاب، ص 347 ـ 343 (حديث شبلي).