در اثناي گفتگو مالك به وي گفت: خداي سبحان مسلمانان را به آداب الهي مؤدّب كرد و فرمود: صدايتان را از صداي پيامبر بلندتر نكنيد و كساني را كه در حضور وي به آرامي سخن ميگفتند، ستود و آنان كه آن حضرت را با صداي بلند و از پشت حجره صدا ميزدند، مذمت كرده است[1] وروشن است همان گونه كه احترام پيامبر در حال حياتش لازم است، در حال ممات نيز واجب است[2]. البته بعضي از علماي اهل سنّت، مانند مالك و ابوحنيفه، به بركت شاگردي اهلبيت(عليهم السلام) و معاشرت با آنان، توفيق آشنايي با معارف عميق بعضي از آيات بهره آنها شد كه داستان مذكور از اين قبيل است[3].
نكته شايان ذكر اينكه، آنچه درباره حرمت پيشگاه و بارگاه رسول اكرمصلي الله عليه و آله و سلم بيان شد، درباره جانشينان معصوم و ذريه طيبه آن حضرت(سلام الله عليهم أجمعين) نيز صادق است. گرچه حضرت رسولصلي الله عليه و آله و سلم را كرامتي ويژه است.
[1] ـ سوره حجرات، آيات 4 ـ 2. [2] ـ بحار، ج 17، ص 32. [3] ـ شرح نهج البلاغه ابنأبيالحديد، ج 1، ص2017.