دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1061

عاشقى در خشم شد از يار خود معشوق وار وانگهان چون گازرى از گازران درويشتر ناز گازر چون بديد آن آفتاب از لطف خود گفت تا گازر نخندد من برون نايم ز ابر دسته دسته جامه هاى گازران از كار ماند هر كى باشد عاشق آن آفتاب از جان و دل گويم آن گازر كه باشد شمس تبريزى و بس گويم آن گازر كه باشد شمس تبريزى و بس
گازرى در خشم گشت از آفتاب نامدار وانگهان چون آفتابى آفتاب هر ديار ابر پيش آورد اينك گازرى باكار و بار تا دل او خوش نگردد من نباشم برقرار تا پديد آيد كه گازر اختيارست اختيار سر ز خاك پاى گازر برندارد زينهار كز براى او برآيد آفتاب از هر كنار كز براى او برآيد آفتاب از هر كنار