دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1065

مطربا در پيش شاهان چون شدستى پرده دار بندگانشان دلخوشان و بندگيشان بي نشان ديده بيناى مطلق در ميان خلق و حق همچو خور عالم فروز و همچو گردون سرفراز سجده آرد پيش ايشان بانماز و بي نماز سجده آرد پيش ايشان بانماز و بي نماز
برمدار اندر غزل جز پرده هاى شاهوار خوان هاشان بي خمير و باده هاشان بي خمار از همه خلقش گزير و بر همه فرمان گزار هم كليد هشت جنت هم برون از پنج و چار پيش ايشان سبز گردد شوره خاك و سبزه زار پيش ايشان سبز گردد شوره خاك و سبزه زار