دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1105

باز شد در عاشقى بابى دگر مژده بيداران راه عشق را ساخته شد از براى طالبان ابرها گر مي نبارد نقد شد ياركان سركش شدند و حق بداد سبزه زار عشق را معمور كرد وين جگرهايى كه بد پرزخم عشق عشق اگر بدنام گردد غم مخور كفشگر گر خشم گيرد چاره شد گر نداند حرف صوفى دان كه هست از هواى شمس دين آموختم از هواى شمس دين آموختم
بر جمال يوسفى تابى دگر آنك ديدم دوش من خوابى دگر غير اين اسباب اسبابى دگر از براى زندگى آبى دگر غير اين اصحاب اصحابى دگر عاشقان را دشت و دولابى دگر شد درآويزان به قلابى دگر عشق دارد نام و القابى دگر صوفيان را نعل و قبقابى دگر دردهاى عشق را بابى دگر جانب تبريز آدابى دگر جانب تبريز آدابى دگر