دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 1196

سوى خانه خويش آمد عشق آن عاشق نواز خانه خويش آمدى خوش اندرآ شاد آمدى ذره ذره از وجودم عاشق خورشيد توست پيش روزن ذره ها بين خوش معلق مي زنند در سماع آفتاب اين ذره ها چون صوفيان اندرون هر دلى خود نغمه و ضربى دگر برتر از جمله سماع ما بود در اندرون شمس تبريزى تويى سلطان سلطانان جان شمس تبريزى تويى سلطان سلطانان جان
عشق دارد در تصور صورتى صورت گداز از در دل اندرآ تا پيشگاه جان بتاز هين كه با خورشيد دارد ذره ها كار دراز هر كه را خورشيد شد قبله چنين باشد نماز كس نداند بر چه قولى بر چه ضربى بر چه ساز پاى كوبان آشكار و مطربان پنهان چو راز جزوهاى ما در او رقصان به صد گون عز و ناز چون تو محمودى نيامد همچو من ديگر اياز چون تو محمودى نيامد همچو من ديگر اياز