دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 141

درد ما را در جهان درمان مبادا بي شما سينه هاى عاشقان جز از شما روشن مباد بشنو از ايمان كه مي گويد به آواز بلند عقل سلطان نهان و آسمان چون چتر او عشق را ديدم ميان عاشقان ساقى شده جان هاى مرده را اى چون دم عيسى شما چون به نقد عشق شمس الدين تبريزى خوشم چون به نقد عشق شمس الدين تبريزى خوشم
مرگ بادا بي شما و جان مبادا بي شما گلبن جان هاى ما خندان مبادا بي شما با دو زلف كافرت كايمان مبادا بي شما تاج و تخت و چتر اين سلطان مبادا بي شما جان ما را ديدن ايشان مبادا بي شما ملك مصر و يوسف كنعان مبادا بي شما رخ چو زر كردم بگفتم كان مبادا بي شما رخ چو زر كردم بگفتم كان مبادا بي شما