دیوان شمس

مولانا جلال الدین محمد بلخی

نسخه متنی -صفحه : 3704/ 162

چو فرستاد عنايت به زمين مشعله ها را تو چرا منكر نورى مگر از اصل تو كورى خردا چند به هوشى خردا چند بپوشى بنگر رزم جهان را بنگر لشكر جان را تو اگر خواب درآيى ور از اين باب درآيى تو صلاح دل و دين را چو بدان چشم ببينى تو صلاح دل و دين را چو بدان چشم ببينى
كه بدر پرده تن را و ببين مشعله ها را وگر از اصل تو دورى چه از اين مشعله ها را تو عزبخانه مه را تو چنين مشعله ها را كه به مردى بگشادند كمين مشعله ها را تو بدانى و ببينى به يقين مشعله ها را به خدا روح امينى و امين مشعله ها را به خدا روح امينى و امين مشعله ها را